07 jun Maud haar keelontsteking?
In mijn praktijk kwam een moeder binnen, met haar 12 jarige dochter Maud. Maud heeft al maanden last van een keelontsteking en ze is ziekenhuis in en ziekenhuis uit geweest. De verschillende antibioticakuren hebben geen blijvende resultaten opgeleverd. Nu is Maud ook al een week haar stem kwijt en is ze nauwelijks te verstaan toen ze die morgen bij mij in de praktijk kwam.
Tijdens het onderzoek blijkt dat Maud vasthoudt aan een overheersende negatieve overtuiging en dat het negatieve meer aandacht krijgt dan het positieve.
Wanneer ik door middel Parind kinder-therapie verder zoek naar de aard van de overtuiging blijkt dat het om meerdere overtuigingen gaat. Maud heeft geen vertrouwen in het zelfgenezend vermogen van haar lichaam en ze vraagt geen aandacht en tijd voor zichzelf. Ze gaat hiermee over haar eigen grenzen. Verder geeft het lichaam aan dat deze overtuigingen rond 2,5 jarige leeftijd zijn ontstaan. Wanneer ik aan haar moeder vraag wat rond deze leeftijd is gebeurd, blijkt dat haar broertje toen is geboren. Het lichaam bevestigd dat het om deze gebeurtenis gaat. Haar broertje was vanaf het begin erg ziek en Maud haar ouders moesten vaak met hem naar het ziekenhuis.
Ik leg Maud uit dat dit voor haar een moeilijke tijd is geweest. Van enigst kind en alle aandacht krijgen van haar ouders moest ze de aandacht niet alleen delen maar was er door de omstandigheden zelfs heel weinig aandacht over voor haar. Omdat ze zag dat haar ouders het moeilijk hadden met haar zieke broertje wilde ze hun niet nog meer belasten door de aandacht te vragen die ze nodig had. Dit tekort ging zich echter laten zien in haar lichaam. Ze werd ziek en kreeg hierdoor toch de aandacht die ze zocht. Toen ontstond onbewust de overtuiging, als ik ziek ben, dan krijg ik de aandacht die ik nodig heb. Drie maanden geleden was haar broertje, maar ook de kat erg ziek en haar ouders waren, heel begrijpelijk, met hun volle aandacht hiermee bezig. Ziekenhuis in en dierenarts uit. Maud voelde zich alleen en als vanzelf werd ze ziek.
Maud luistert aandachtig en dan komen er tranen. Tranen van erkenning. Haar moeder gaat gelukkig niet in een schuldgevoel en kan er voor Maud zijn. Het is mooi om te zien hoe moeder en dochter elkaar laten zien wat ze voor elkaar voelen. Ze zien de patronen die er onbedoeld zijn ingesleten en hoe belangrijk het is om ook aandacht voor elkaar te hebben wanneer je niet ziek bent of een probleem hebt. Ook ouders hebben door de zorgen weinig tijd voor elkaar en zichzelf gehad. Leuke tijd één op één voor ouders apart, samen en samen met de kinderen apart en samen. Door dit bewustzijn kan de overtuiging omgezet worden naar: als ik aandacht nodig heb, vraag ik die en geven we elkaar die op een positieve manier.
Daarna is het belangrijk om het geloof in het zelf genezend vermogen van Maud haar lichaam te herstellen en op weg naar huis kwam haar stem weer terug. Twee dagen later appte haar moeder dat Maud weer hersteld was.
Wil je ook leren om op deze manier naar gedrag bij kinderen te kijken en ouders en kinderen hiermee te helpen? Meld je dan aan voor het kind als spiegel van zijn ouders
